سوت میکشد سرم
شاید قطارم
قطاری خارج از پل
که هیچ گاه نرسید به ایستگاه تو
شاید گاه مواز نگاهم
از سایهی قامت تو بر ریل
کابوس سوزن بان خواب مانده است