گمشده در اندیشه ها با یادآوری اینکه زمانی که بودیم و احتمالا که خواهیم شد شرحی تکان دهنده از این حقیقت است که چرا نوسازی زندگی درونی برای حفظ انسانیت، امری ضروری است.
هیچ وقت فکرش را هم نمی کردم در آستانه چهل و هشت سالگی، اینقدر تنها باشم. اما حالا که در این وضع بودم و «کرولاین» هم قرار نبود برگردد، چاره ای نداشتم جز این که با این واقعیت رو به رو شوم