کتاب استدلال های جهان شناختی

این درسنامه در مورد ساختار، محتوا و ارزیابی استدلال‌های جهان‌شناختی (کیهان‌شناختی) بحث می‌کند. بخش مقدماتی به بررسی اوصافی می‌پردازد که برای شکل‌گیری استدلال‌های جهان شناختی، اساسی هستند. بطور کلاسیک، وجه ممیز استدلال‌های جهان شناختی استناد آن‌ها به موضوعاتی چون تغییر، علیت، ممکن‌الوجود بودن یا عینی شدن (به وجود ر آمدن شیء در یک زمان مشخص؛ تحقق تدریجی در زمان) در جهان است. اما در واقع هیچ‌یک از این‌ها برای صورت‌بندی یک استدلال جهان‌شناختی، اساسی نیست. بخش‌های (۱-۳) با رویکردی نقادانه به نسخه‌های کلاسیکی از استدلال‌های جهان‌شناختی چون نسخه لایب نیتزی، کلامی و تامسی پرداخته و ضمن آن به مزیت‌ها و نقاط ضعف هر یک از آن‌ها اشاره کند. بخش (۴) به یک رهیافت کاملاً جدید در استدلال جهان‌شناختی می‌پردازد - رهیافتی که و واقع‌گرایی وجهی‌ خداباورانه نامیده می‌شود. در این رهیافت، تبیین‌خواه‌های ویژه استدلال جهان‌شناختی تغییر، علیت، امکانمندی، یا عینی شدن نیستند بلکه، تمامیت واقعیت متافیزیکی اعم از تمام چیز‌های بالفعل و تمام چیز‌های ممکن - تبیین‌خواه این نوع استدلال است. استدلال جهان‌شناختی اخیر، متقاعد‌کننده‌ترین نسخه بوده و نسبت به ایر قرائت‌ها، بسیار کمتر در معرض مناقشه قرار می‌گیرد.