کتاب «از نفس افتاده» نوشتهی ابراهیم افشار، اثری است مستند، تأثربرانگیز و انسانمحور که با روایتی تلخ اما صادقانه، به واکاوی سرنوشت قهرمانان فراموششدهی ورزش ایران میپردازد. نویسنده با نگاهی ژورنالیستی اما با بیانی ادبی و همدلانه، به بازخوانی زندگی ۳۹ ورزشکار برجستهای میپردازد که علیرغم درخشش در میدانهای رقابت، در عرصهی زندگی، با زوال، انزوا، فقر یا مرگ زودرس روبهرو شدند.
افشار در این کتاب، چهرهی مغفول و گاه مغرضانهی تاریخ ورزش ایران را روایت میکند؛ چهرهای که در آن، افتخار و فراموشی دوشادوش هم حرکت میکنند. کتاب از سویی تاریخ شفاهیِ بخشی مهم از حافظهی جمعی ورزش ایران است، و از سوی دیگر، هشداری اجتماعی دربارهی بیمهریِ ساختارها به قهرمانان ملی.
«از نفس افتاده» اثری است برای تأمل در معنای پیروزی، شکست، و انسانبودن در سایهی ناملایمات. نثری است ساده اما شفاف، پر از جزئیات ملموس و روایاتی که مخاطب را به همدلی وادار میکند.