بچه که بودم فکر می کردم چه قدر وحشتناک است که آدم چهازتا اسم داشته باشد...

توی چمدان پر بود از اسباب بازی عروسک ، خرس های مخملی ، کلاه گیس فرشته و....

شدم به دریا‌، غوطه زدم ندیدم در گناه بخت من است این گناه دریا نیست

مشکل اینه که هرگز به من چیزی ندادی....

این اثر سنت شكنی ادبی را در آمیزه‌ای از ژانرهای سنتی به نمایش می‌گذارد...

می‌ دونستی فقط ما آدما نیستیم كه با مرده‌ ها زندگی می‌كنیم؟