آن قدر خسته بودم که تنها آرزویم این بود که یک بار در عمرم بتوانم درست وحسابی بخوابم، فقط یک بار؛ اما این در حد یک آرزو باقی ماند…

سمیلا جسپرسن، بیشتر از آن که به عشق بیاندیشد، به برف و یخ فکر می کند. او در دنیایی از اعداد، علوم و خاطرات زندگی می کند...

خفه شدم و تو چشم های سرخش نگاه کردم

نوشته ای درخشان و دردناک از جنگ ویتنام...

مجموعه ای از یادداشت های ادبی و تاریخی...