(داستان‌های فارسی)

کتاب پیش رو گفتگویی است با داود فتحعلی بیگی، بازیگر و کارگردان تئاتر که در حوزه‌ی سینما، تئاتر و نویسندگی فعالیت دارد. محتوای این اثر پیرامون نمایش‌های آیینی و سنتی ایرانی است. عاشقانه تحقیق کرد، عالمانه قدم برداشت و با جماعت تعزیه‌خوان و نمایشگران تخت حوضی رفیق شد و از آن‌ها آموخت. اما این آخر کار نبود، او هم فراگرفت و هم نیروهای علاقه‌مند را آموزش داد. چه با نوشتن و به‌ثبت‌رساندن و چه با اجرا با تمام هَمش و طی این سال‌ها به وظیفه‌ای که خود به دوش گرفته گفته است: وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم که در طریقت ما کافریست رنجیدن بهروز غریب پور مناقشه بر سر داشتن یا نداشتن سنت نمایشی، تاریخچه و پیگیری اعتبار یا عدم اعتبار اسناد و مدارک مربوط به آن، چنان ما را به خود مشغول داشته است که از یاد بُرده‌ایم با آنچه هست چه می‌توان کرد یا باید کرد. روزآمدکردن تنها راه حفظ جریان تئاتر آیینی سنتی ماست. محمد چرم‌شیر

ایستاده‌ بودم‌ روی‌ جدول‌ جوی‌، گِل‌های‌ بغل‌ پوتین‌ راستم‌ را مالیدم‌ به‌ لبه‌ جدول‌. سرشب‌ واکسشان‌ زده‌ بودم‌. دلم‌ می‌خواست‌ وقتی‌ بالای‌ سر جنازه‌ام‌ می‌رسند ببینند تر و تمیز، مثل‌ بچه‌ آقاها مرده‌ام‌. تقابل‌ و تناقض‌ حاصل‌ از دنیای‌ مدرن‌، سرمنشأ ماجراها و سردرگمی‌های‌ بسیاری‌ است‌ که‌ هیس‌ راوی‌ یکی‌ از آن‌هاست‌، و البته‌ نه‌ از دیدگاهی‌ قاطع‌....

جوان های پتک به دست به قبرهای اختر و امیر می رسند...

کتاب راهنمای عملی پژوهش روایی در علوم اجتماعی تلاشی است

گفت‌ و‌ گو با سروش حبیبی، درباره‌ زندگی و ترجمه‌هایش