باران / بر سرمهٔ حجازی چشمانت می بارد...

نویسنده روزمرگی در جنگ را به چالش کشیده و از بودن در کشورش استعاره‌ ای می‌سازد که بدیلی ندارد

اینجا سوریه است؛ مرگ بالای سر هر لحظه از زندگی سایه می‌اندازد.

تاریخ القاب بسیاری به من داد مانند فرزند بین النهرین و نوادهٔ گیلگمش و پسر خالهٔ حمورابی، اما از آن همه القاب جز ناکامی و شکست چیزی ندیـدم

ماهی یک شب سیندرلاها از دست کارهای حال به هم زن خانه و شوهران همیشه طلبکارشان فرار می کنند و بی توجه به هر چیز و هر کس از خانه بیرون می زنند.