رهاست خیال انسانی چه‌کس تواند کند آن را ارزیابی؟ پر می‌گشاید بال هم‌چون سایه‌های سحرگاهی نتوان به بند کشد آن را هیچ جانی دست نیازید بدان هیچ صیادی نه حتی با سرب و گلوله: رهاست خیال انسانی!

کتاب تقدیر را ترانه کن، داستانی درباره دو دوست قدیمی از دوران دانشگاه است...

زندگی برای آدم بی فکر همیشه راحت است. خورد و خواب است

(مثنوی معنوی، نوروزنامه، سیاست‌نامه، قابوسنامه)

قصه مردمان یک شهر نامشخص در جنگ ایران...