وسط این همه کتاب که می شد یه جوری با سلیقه ی متوسط به هم ربط شون داد، کتابی دیدم با این عنوان: نقد عقل مدرن، این دیگه خیلی نوبر بود...

خاکستر سیگارم را در زیر سیگاری می تکانم ...

شخصیت‌ اصلی این رمان گرفتار تنهایی و انزوا است....

جز این آرزو ندارم که حالت خوب و فکرت راحت و اعصابت آرام باشد

هنوز امیدواری ناشیانه ای دارم که در زندگی بعدی ام پرنده ای باشم...