دفتر پنجم از دفترهای زندان گرامشی در سال های 1930-1932 نوشته شده است. در این جلد با دغدغه های جدی و پیگیر گرامشی در رویارویی با اصلی اتریم مسائل عصر خود سروکار می یابد
در خلال جنگهای جهانی یأس فلسفی و ناامیدی گریبانگیر تمام مردم اروپا شده بود و همه بدنبال دلیلی برای ادامه زندگی بودند. انریکو نماد نه تنها اروپاییان بلکه تمام مردم جهان است که زیر بار این اتفاقات کمر خم کردند، پریشان شدند، منزوی شدند، فرار کردند، شکنجه شدند و... مگریس به خوبی توانسته شرایط آن زمان را بازگو کند.
کتاب «تئاتر انقراض» با ایجاد پلی میان فلسفه ژیل دلوز و هنر اجرا، دریچهای نو به سوی درک عمیقتر از اجراهای معاصر میگشاید. این کتاب، با تمرکز بر مفاهیم کلیدی دلوز همچون «شدن»، «تکرار» و «ریشهها»، به ما نشان میدهد که چگونه تئاتر میتواند فراتر از بازنماییهای سنتی رفته و به عرصهای برای تجربههای نو، خلاقانه و دگرگونکننده تبدیل شود.