در کتاب «هتل شبح‌زده» نوشته‌ی ویلکی کالینز، ترجمه‌ی محمود گودرزی می‌خوانید: پزشکی متشخص و مشهور در مطب خود نشسته و باید به‌زودی بر بالین بیماران بستری خود حاضر شود. میانۀ قرن نوزدهم است و همان آداب و رسوم بر مناسبات اجتماعی جاری است. پزشک در شهر خوش‌نام است و برنامۀ کاری‌اش هم پُر است؛ یا در مطب بیمار دارد، یا باید بر بالین مریضی حاضر شود و از درد او بکاهد. ناگهان خدمتکارش به او اطلاع می‌دهد که خانمی برازنده از راه رسیده و می‌خواهد فوراً ایشان را ملاقات کند. در نخستین دیدار و در پاسخِ نخستین پرسش، خانم از پزشک می‌پرسد: «به‌نظر شما من دیوانه‌ام یا خودِ شیطان؟»

یکی دیگر از خوبی های رفتن به خانه ی درک این است که او هیچ خواهر روی اعصابی ندارد

نورا احساس می‌کند بی‌مصرف و بی‌فایده است.حالش اصلا خوب نیست ؛ اما خبر ندارد که میان مرگ و زندگی کتابخانه‌ای است و در آن کتابخانه بی‌نهایت کتاب هست و هر کتاب یک زندگی است.

اقوام صدام به دست بریتانیایی ها کشته شده بودند و خانه هایشان ویران شده بود

اگه توی جدول فعالیت های کلاس یه شکلک غمگین دیگه جلوی اسمم بیاد، اسمم از لیست اردوی مدرسه خط می خوره.

طبق کتاب "پیشگویی‌هایی ظریف و دقیق" اگنس ناتر جادوگر، دنیا خیلی زود به پایان می‌رسد. آن هم درست قبل از شام.