این آثار ظرفیت زنان را در جادو، خشونت و آشوب به نمایش میگذارند و قلههای بلندی را که زنان دلیر میتوانند فتح کنند و ژرفنایی را که زنان تبهکار ممکن است در آن سقوط کنند، میکاوند.
«امپراتور جونز» در بین آثار اونیل نقطهی عطف بهشمار میآید. این نمایشنامه که کمتر به دیالوگ و بیشتر برای تکمیل زبان نمایشی به تأثیرات صحنه و صدا متکی است، کلیدی بود که اونیل برای گشودن در همهی گنجینههای تئاتر مدرن خود پیدا کرد.