ساموئل بکت به شکلی انزواطلبانه زندگی کرد و بسیاری از نوشته‌هایش کمتر درباره خودش بود. او یک شخصیت آرام و بدون جلب توجه رسانه‌ها بود و هیچ‌وقت تلاشی برای تجلیل از خود نکرد.