کتاب لبریخته ها

واژه ها از ذهن ما رها که می شوند رقصشان را بر لب آغاز می کنند و از آنجا جنون مارا بر همه چیز این جهان زبقان میریزند چرا که جهان زبان را خودش را دارد(هوسرل)و زبان هم جهان خودش را و در این میان(لبریخته)شعر نگاه نیست بلکه شعر فرم که می خواهد با مایه اش زبان بماند.