کتاب ناخودآگاه سیاسی (روایت همچون کنش نمادین اجتماعی)

 تاریخ نه متن است و نه هیچ گونه ای از روایت، خواه روایتی کلان باشد یا غیر از آن؛ تاریخ، علتی است غایب که جز در قالب متن به فهم درنمی آید؛ یعنی تنها از راه متنیت بخشی به امر واقع، و تنها پس از روایت پردازی واقعیت در ناخودآگاه سیاسی است که می توان به تاریخ نزدیک شد.