این کتاب را مردی نوشته است که می‌خواهد بداند چرا زندگی می‌کند و چرا می‌میرد. او در این کتاب فلسفی و نیز معنوی از نیچه، شکسپیر، دون کیشوت، سانچو پانزا و ... سخن به میان می‌آورد تا از جاودانگی بگوید...

در واقع داستان هابیل تحلیل روانشناختی از حسادتی مهارناپذیر است که حتی در بعضی از موارد خواننده قادر به قضاوت نیست که کدامیک را می‌تواند موفق و یا حسود بنامد.