کتاب سه دفتر

هوا هوای بهار است و باده بادۀ ناب/ به خنده خنده بنوشم جرعه جرعه شراب./ در این پیاله ندانم چه ریختی، پیداست/ که خوش به جان هم افتاده اند آتش و آب./ فرشته روی من، ای آفتاب صبح بهار/ مرا به جامی از این آتشین دریاب./ به جام هستی ما ای شراب عشق بجوش!/ به بزم سادۀ ما ای چراغ ماه بتاب!/ گل امید من امشب شکفته در بر من/ بیا و یک نفس ای چشم سرنوشت بخواب./ مگر نه خاک ره این خرابه باید شد؟/ بیا که کام بگیریم از این جهان خراب