کتاب زیارت ننه (مش رمضون)(1)

.ننه اومد با یک دنیا حرف. از زیارت بگیر تا شاهکارهای فاطی. من که از دوری فاطی و ننه دلم تنگ شده بود، قید مدرسه رو زدم و تو میدون کشیک ماشین موسی بوقی رو کشیدم. همیشه یک ساعت از ظهر گذشته موسی می رسید، خاک گرفته و خسته ولی سه ساعت از ظهر گذشته بود و خبری از قارقارک موسی نبود. دل تو دلم نبود. نکنه سرگردنه هزار پیچ موسی خوابش برده و ...، استغرالله خدایا توبه. چند نفر دیگه هم اونجا بودند. اونا هم یه جورایی نگران بودند. بابا از پیچ میدون نمایان شد. گفت: «ها رضا، پس کوشن؟» شانه هامو بالا انداختم و اظهار بی اطلاعی کردم. بابا به سمت سلمونی شاغلام رفت و با سلامی بلند یکی از پیت حلبی ها رو کشید جلو و روی آن نشست. «ها، شاغلام چه خبر؟ پس کو این موسی، دیر کرده. نکنه بلا به دور اتفاقی افتاده؟» شاغلام همینطور که تیغشو تیز می کرد، گفت: «والله منم بی خبرم. دیروز که موسی می رفت، گفت سگ دستام بدجوری لق می زنه. برسم باید بدم دستی بهش بزنند، بلکه درست بشه. می گفت این بی صاحاب خیلی به خرج افتاده. دیگه دخل و خرجش با هم نمی خونه