کتاب ژیگاورتوف (سینمای مستند)

سینمای جدید شوروی بلافاصله بعد از انقلاب 1917 عهده‌دار وظایفی شد که عمدتاً از جانب لنین تبیین شده بود: ”تولید فیلم‌های جدید متکی به افکار کمونیستی و مبتنی بر واقعیت سرزمین شوراها در واقع با پرداختن به وقایع روز میسر است.” این نوع سینما، که بنا به گفتۀ لنین ” باید به رویدادهای زندگی روزمره بپردازد”، در اساس نوعی روزنامۀ تصویری – هنری بود، با همان مشی و شیوۀ روزنامه‌های معتبر روسیۀ شوروی. این تعاریف از سینما عمدتاً تاکیدی است بر مؤلفه‌های واقعی جهت ارتقای سینمای شوروی، یا به عبارتی اشاراتی است بر خصیصۀ واقع گرایانۀ هنر و نیز اصل ارتباط هنر با واقعیت – واقعیتی که هنرمند را بر آن میدارد تا ناظر دقیق زندگی باشد.در سال‌های حول 1920، با رواج فیلم‌های مربوط به وقایع روز نوع جدیدی از فیلم‌سازی مستند هم پدید آمد که عمدتاً به صورت یک نهاد هنری _ ژورنالیستی به ثبت وقایع می‌پرداخت، در این شاخه از فیلم‌سازی ژیگا ورتوف برجسته‌تر از دیگران بود.