کتاب چشم زخم

، بلکه آن را باید به چشم یک عامل پرقدرت نگریست که رفتار میلیون ها نفر را در سراسر جهان هندواروپایی و سامی تحت تاثیر قرار داده است. وقتی خواننده درباره ی چشم زخم در فرهنگ مردم هندوستان، ایران، یونان، ایتالیا، رومانی، لبنان و سایر مناطق می خواند، ناخواسته جزئیات مشابهی را بین آن ها می یباد و دقیقا همین موضوع مراد و خواسته ی این کتاب است. در این جا به وضوح می توان مدرک قانع کننده ی دیگری ارائه داد درباره ی فرهنگی بودن یک مقوله ی فولکلوریک. هدف این کتاب این نیست که صرفا مواد خامی را در خصوص یک باور عامه ی پیچیه به مخاطب معرفی کند، بلکه می خواهد به او بینشی اعطا کند تا در مسیر جست و جو و کنکاش خود داده ها را بیازماید و به دنبال تحلیلشان باشد