کتاب پیش رو علاوه بر اینکه یک اثر درخشان در سبک قصه نویسی است، نشان دهنده ی علاقه ی سرشار "منصور علیمرادی" به فضای بومی و فرهنگ شفاهی مردم جنوب ایران نیز هست

صدای جوانانه‌ موسی سحر داشت؛ ساحرانه می‌خواند، غریب و جادویی و دلنواز.