کتاب قصه های شیخ اشراق

قصه‌های شیخ اشراق شهاب‌الدین یحیای سهروردی (۵۴۹-۵۸۷) به‌خاطر ابلاغ ایده‌های فلسفی و عرفانی پیچیده‌ای به وجود نیامده‌اند که بشود آنها را به صورت‌های دیگری هم بیان کرد، بلکه زاییده‌ی ذهنیت خلاق فیلسوف و عارفی بزرگ‌اند که قصه‌نویس چیره‌دستی هم بود. این قصه‌ها همان رساله‌های معروف به رساله‌های عرفانی شیخ اشراق‌اند که در این ویرایش به صورت مجموعه‌ای از هشت قصه‌ی کوتاه به‌هم‌پیوسته درآمده‌اند؛ قصه‌های خوش‌ساختی نوشته‌ی استادی که نه یک عارفِ خانقاه‌نشین بود و نه یک حکیمِ مفسر آرای دیگران. نبوغ این مرد بزرگ، بیشتر از هرجای دیگری، در این قصه‌هاست که تجلی می‌يابد.

این کتاب یکی از کتاب‌های مجموعه‌ی «بازخوانی متون» است. در این مجموعه، ویرایش‌های جدیدی از برجسته‌ترین آثار ادبیات فارسی عرضه می‌شود:‌ تمامیت اثر و سبک متن دست‌نخورده باقی می‌ماند و با پیراستن برخی فرعیات و فصل‌بندی و تدوین مجدد و پاراگراف‌بندی و نقطه‌‌گذاری و به کار بردن یک رسم‌الخط یکدست، متن به صورتی درمی‌آید که برای عموم خوانندگان علاقه‌مند مفید و خواندنی باشد.