کتاب زند و هومن یسن و کارنامه اردشیر پاپکان

زَندِ وَهمَنْ یَسن (به معنای «تفسیرِ بهمنْ یشت») نام کتابی است به زبان پارسی میانه که در واقع، ترجمه و تفسیر اوستاست. این کتاب از دو فصل گم‌شدهٔ اوستا به نام «سودگر نسک (ستودگر نسک)» و «وهمن یسن (بهمن یشت)» گرفته شده و شامل رشته‌ای حوادث است راجع به آیندۀ ملت و دین ایران که اورمزد وقوع آنها را به زرتشت پیشگویی می‌کند. این پیشامدها هرکدام در دورۀ مشخصی اتفاق می‌افتد، دورۀ ماقبل آخر که هنگام تاخت‌وتاز «دیوان ژولیده موی از تخمۀ خشم» و اهریمن‌نژادان چرمین‌کمر است، قسمت عمدۀ متن کتاب را تشکیل می‌دهد. در این دوره، زنگیان و آوارگان و فرومایگان، سرزمین ایران را فراگرفته، همه‌چیز را می‌سوزانند و می‌آلایند و تباه می‌کنند، تا آنجا که روستای بزرگ به شهر و شهر بزرگ به ده و ده بزرگ به دودمانی مبدل می‌شود و از آن دودمان بزرگ چیزی جز مشتی استخوان بازنمی‌ماند. همان‌طور که در متن کتاب تصریح شده، مطالب کتاب از ترجمه و تفسیرِ اوستا (زند اوستا)، دربارۀ دو فصل از اوستا گرفته شده است. از این کتاب دو ترجمه به فارسی به قلم صادق هدایت (زند وهومن یسن) و محمدتقی راد محصل (زند بهمن یَسن) ارائه شده است.

بخش ۱: زند وهومن یسن (درایش اهریمن با دیوان)

بخش ۲: زندئی وهومن یسن (درایش ئی اهرمن ئو دیوان)

بخش ۳: یادگار جاماسپ (زراتشت نامه)

بخش۴: حواشی و ملحقات (متن کارنامۀ اردشیر پاپکان)