کتاب به روایت ناصر تقوایی

احترامی که سینما-دوستان و سینماگران ایرانی برای وی قائل اند رشک برانگیز است. و سینمای ایران در این سال ها به وجود کسانی همچون او بسیار نیازمند بوده و هست. خودش می گوید از دوران جنینی فیلم ساز بوده است. این حرف خیلی عجیب و فرا-واقعی است. اما برای ادعایش توجیهی قابل قبول دارد. این که چگونه یک جنوبی تنها، به یکی از مهم ترین سینماگران روزگار ما بدل شد؟ شانس یا تلاش طاقت فرسا، کدام یک سهم بیش تری در این ماجرا داشته اند؟ کسی را نمی شناسم که شیفته ی سینما باشد و ناصر تقوایی و آثارش را ستایش نکند.