کتاب استاد شطرنج باز را چه کسی کشته است

«یک ماتا گُویه» واژه‌ای است برساخته از: ماتیکان=کتاب+گویه = روایت؛ که برابرِ پیشنهادیِ من است به‌جای منظومه و در پیوسته و شعر بلند؛ و می‌تواند دربرگیرنده‌­ی تمامیِ سروده­‌های بلندِ چند: روایتی، داستانی، درون­مایه‌­ای، آوایی، زبانی، آهنگی = موسیقیایی، ساختی، نحوی، خطی و نوشته­‌گانی باشد. «ماتی­ گویه» هم بد نیست. و در این شعر، «ماتش» یادآورِ «ماتِ» شطرنج و ماه و ماتم و وندِ دوم گئومات و… نیز هست.