کتاب افکار و باورهای اشتباه در کاهش وزن و چاقی

«ای کاش تو بچگی جلوی شکمم رو گرفته بودم تا اینقدر چاق نمی شدم!»

«خاک بر سر من که عرضه ی رژیم گرفتن هم ندارم!»

«تقصیر خودمه. اگه چندسال پیش که مسئولیت بچه و… نداشتم و وقتم آزادتر بود ورزش می کردم، الان حال و روزم اینطور نبود. ورزش که نکردم هیچ، دائما پرخوری کردم.»

اینها را فریبا در دفتر مشاوره می گفت. او 33 سال داشت و دچار عوارض چاقی شده بود. پزشک به او هشدار داده بود که سلامتی اش در خطر است، با این حال فریبا اقدام به کاهش وزن نمی کرد! او چنان مشغول «ای کاش» گفتن و سرزنش کردن خود شده بود که دیگر زمان و انگیزه ای برای چاره اندیشی برایش باقی نمانده بود. افسوس خوردن و سرزنش کردن خود یک خطای فکری است که او را از اقدام منطقی و حرکت رو به جلو بازمی داشت.