ژیژک را ”رسواکننده‌ترین اندیشمند زمانه“، ”غول لیوبلیانا“، و ”مبدع مجدد انقلابی‌ترین و هیجان‌انگیزترین مؤلفه‌های مکتب لاکان“ نامیده‌اند. در نوشته‌هایش به شکل خیره‌کننده‌ای هگل را با هیچکاک، اسپینوزا را با علمی-تخیلی، و مارکس را با برادران مارکس در می‌آمیزد. چشمۀ خلاقیت او خشک نمی‌شود و تقریباً هرساله کتاب تازه‌ای منتشر می‌کند.
[برتولد] برشت در شعری کوتاه که موضوعش شورش کارگران جمهوری دموکراتیک آلمان در سال 1953 است، از مأمور وقت حزب نقل می‌کند که می‌گفت دولت اعتمادش را به «مردم» از دست داده است. برشت با شیطنت می‌پرسد، راحت‌تر نیست که دولت این مردم را منحل کند و مردمی دیگر انتخاب کند؟
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به سایت کتاب وب می باشد.
.jpg)
