کتاب سیاحتنامه ابراهیم بیگ

در دهه‌های آخر دورة قاجار که اوضاع ایران آشفته بود، برخی میهن‌پرستان آگاه درصدد اصلاح و نجات وطن برآمده‌اند. انقلاب مشروطیت ایران، مرحلة نهایی یک تحول دراز فکری بود. گروهی از ایرانیان بیرون از کشور توانستند اندیشه و قلم خود را به کار گیرند و در بیان عقب‌ماندگی‌ها و ترویج فکر آزادی سخن بگویند. نویسندگانی چند که در این دوره به وجود آمده‌اند، بیشتر در قالب رساله و مقاله و داستان می‌نوشتند. البته داستان‌نویسی در مقایسه با رساله و مقاله، کم رونق به نظر می‌رسد. اما همان چند داستان‌نویسی هم که پیدا شدند، از دو نظر حائز اهیت‌اند: نخست از بابت تأثیر بر جامعة معاصرشان، و دوم از بابت تأثیر بر اهل قلم. از این داستان نویسان که به تعبیری، آباء داستان‌نویسان امروزند، چهار تن شاخص‌اند: میرزا عبدالرحیم طالبوف تبریزی، حاج زین‌العابدین مراغه‌ای، سیدعلی‌اکبر دهخدا و سیدمحمدعلی جمال‌زاده. وجه مشخص حکایتهای اینان، التزام در بیدار کردن و آگاهی دادن بوده است. نویسنده سیاحتنامه، خواسته است اهل انصاف باشد. اگر شاعران تنبل و یاوه‌گو را ملامت می‌کند، در مقابل، فردوسی را می‌ستاید. زیرا که زبان مردة ملتی را احیا، و به تاریخ ملت، خدمتی بسزا کرده است. ابراهیم بیگ، شیفته‌وار می‌کوشیده است هر چیز پسندیده در ایران را نیز بیابد و به قلم آورد. حالا اگر مشاهدات او بیشتر ناخوشایند بوده، این نکته‌ای مربوط به اوضاع و احوال ایران در آن سالهای تاریک است. سیاحتنامه ابراهیم‌بیگ نام کتاب سفرنامه ای به فارسی از زین‌العابدین مراغه‌ای است که در حدود سال1321 هجری قمری در استانبول منتشر شد. این کتاب تاثیر زیادی در آگاهی اجتماعی و سیاسی جامعه ایران در آستانه جنبش مشروطه ایران داشته است. کتاب با گزارش مسافرتی آغاز می‌شود اندک اندک در انتها تمثیلی می‌گردد. ابراهیم‌بیگ یک تاجر زاده ایرانی است که در مصر بزرگ شده و ثروتی اندوخته است. بین او و دختری از خانه زادانش به نام محبوبه تعلق خاطری هست. اما عشق بزرگ تر و محبوبه واقعی اش ایران یا به قول یکی از آدم‌های قصه «ایران خانم» است و...

ما آب حیات می فروشیم.

کتاب وب : خدمات ویژه برای خرید کتاب از جمله خرید کتاب با تخفیف و ارسال رایگان کتاب به سراسر کشور

فروشگاه اینترنتی کتاب وب

مشخصات فیزیکی

مشخصات فنی