نسبت دین و حوزهی عمومی مسئلهی پیچیدهای است که هم در غرب و هم در ایران محور مباحثات فراوان بوده و به مجادله بر سر سکولاریسم و پیوند آن با دمکراسی شکل داده است. در ایرانِ پس از انقلاب برخی با این پیشفرض که بین دمکراسی و سکولاریسم پیوندی محکم برقرار است، حضور دین در حوزهی عمومی و نظام سیاسی را مانع دمکراسی قلمداد کردند. اما پرسش اینجاست که آیا میتوان بدون توجه به پیچیدگیهای سکولاریسم، بهسادگی از رابطهی آن با دمکراسی در ایران سخن گفت؟ کتاب حاضر در پیِ ورود به این مجادله و ارائهی طرحی برای آن نیست، بلکه قصد آن دارد تا از خلال بررسی تجربهی غرب، ضرورت بازاندیشی در نسبت بین سکولاریسم و دمکراسی و حرکت در جهت دستیابی به الگویی برای گفتوگو را یادآوری کند. تجربهی چند دههی اخیر غرب حکایت از تجدید حیات دین و بازگشت آن حوزهی عمومی، با وجود رواج و نفوذ طولانیمدت سکولاریسم، دارد؛ تجربهای که با نام پستسکولاریسم از آن یاد میشود. در شرایط پستسکولار، مسئلهی پیشِ روی دمکراسی سکولار حضور دین و استدلالهای دینی در فرایندهای دمکراتیک و چگونگی گفتوگو بین مؤمنان مذهبی و شهروندان سکولار در حوزهی عمومی است.
ما آب حیات می فروشیم.
کتاب وب : خدمات ویژه برای خرید کتاب از جمله خرید کتاب با تخفیف و ارسال رایگان کتاب به سراسر کشور
قطع کتاب | رقعی |
تعداد صفحه | 313 |
نوع جلد | شومیز |
نویسنده | |
مترجم | |
ناشر | |
نوبت چاپ | 1 |
تاریخ چاپ | 1402 |
موضوع | علوم سیاسی |
شابک | 978-964-185-606-1 |
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به سایت کتاب وب می باشد.